بررسی استریولوژیکی اثر حفاظتی عصاره هیدروالکلی چای سبز (camelia sinensis) بر بافت بیضه موش های تیمار شده با سدیم ارسنیت

زمینه: ارسنیک یک آلاینده بزرگ محیطی با تاثیرات سمی و سرطان زایی در جانوران آزمایشگاهی است. چای سبز به دلیل سطح بالای پلی فنول هایش یک آنتی اکسیدان قوی است. هدف از پژوهش حاضر، تعیین تغییرات مورفولوژیکی و سلولی در لوله های منی ساز موش های تیمارشده با سدیم ارسنیت و تاثیر حفاظتی احتمالی عصاره چای سبز، با استفاده از روش های استریولوژیک بود. مواد و روش ها: 24 سر موش نژاد nmri به طور تصادفی در چهار گروه شامل: کنترل، سدیم ارسنیت (mg/kg/day 5 به صورت دهانی)، عصاره چای سبز (mg/kg/day 100 به صورت دهانی) و سرانجام سدیم ارسنیت به همراه عصاره چای سبز، قرار گرفتند. موش ها برای 34 روز تیمار شدند. در پایان تیمار موش ها تشریح، بیضه راست آنها خارج، فیکس و پردازش شد و با روش هایدن هاین آزان رنگ آمیزی شد. پارامترهای مورفومتریک و سلولی بافت بیضه با استفاده از روش های استریولوژیک بررسی شد. داده ها با کمک آزمون واریانس یک طرفه آنالیز و تفاوت میانگین ها در سطح 05/0>p معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: کاهش معنی داری در قطر لوله های منی ساز (008/0>p)، ارتفاع اپی تلیوم زایشی (001/0>p) و ضخامت غشای پایه (011/0>p) و همچنین در شمار سلول های اسپرماتوسیت (003/0>p)، اسپرماتید گرد (028/0>p)، اسپرماتد دراز (011/0>p) و سلول های سرتولی (03/0>p) در گروه سدیم ارسنیت نسبت به گروه کنترل یافت شد. پارامترهای ذکر شده در گروه سدیم ارسنیت به همراه چای سبز در مقایسه با گروه سدیم ارسنیت تا سطح کنترل به طور معنی داری افزایش یافت (05/0>p). نتیجه گیری: یافته ها نشان دادند که عصاره چای سبز می تواند در کاهش اثرات سمی ناشی از سدیم ارسنیت سودمند باشد.